Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

ΕΛΛΑΣ… το μεγαλείο σου!

Υποδομές : μηδέν! Προσπάθεια : μηδέν! Ενδιαφέρον : μηδέν και αυτό! Παρ’όλα αυτά περηφανευόμαστε και χειροκροτούμε κάθε φορά που κάποιος αθλητής μας ανεβαίνει στο βάθρο φορώντας την γαλανόλευκη στο στήθος και δεν καταλαβαίνω το λόγο καθότι σαν χώρα έχουμε υπάρξει αμέτοχοι στην προσπάθεια και την επιτυχία αυτή.
Ο πρωταθλητισμός αργοπεθαίνει καθημερινά. Ίσως υπάρχουν ελπίδες σωτηρίας αλλά αν δεν σημειωθούν δραστικές αλλαγές σύντομα, θα μπορούμε να μιλάμε για βέβαιο θάνατο.
Να ξεκινήσω με τους αθλητές που θυσιάζουν τη ζωή τους και την καθημερινότητα τους προσπαθώντας για καλύτερα αποτελέσματα και διακρίσεις τόσο σε ομαδικό όσο και σε ατομικό επίπεδο και πλέον έχουν ξεχάσει τι χρώμα έχουν τα ευρώ!! Μόνο συνεχείς υποσχέσεις για ξόφληση των χρημάτων που δικαιούνται, οι οποίες δυστυχώς δεν γεμίζουν τις τσέπες τους. Ωστόσο τους αναγκάζουν με έμμεσο τρόπο να παρατήσουν αυτό που έχουν μάθει να κάνουν από παιδιά και αγαπάνε και να βγούνε ξαφνικά, διανύοντας την 2η και 3η δεκαετία της ζωής τους, στον πραγματικό κόσμο και να ψάξουν κάτι καινούριο που θα τους εξασφαλίσει τα προς το ζην.
Βαδίζοντας σε αυτούς τους ρυθμούς ο πρωταθλητισμός θα φτάσει να γίνει προνόμιο των πλουσίων και οι υπόλοιποι θα πρέπει να αρκεστούμε απλώς στον αθλητισμό και να αφήσουμε όνειρα και φιλοδοξίες κατά μέρος.
Να συνεχίσω τώρα με τις υποδομές και τις εγκαταστάσεις που είναι ανύπαρκτες ή επιπέδου τριτοκοσμικών χωρών. Ακόμη πληρώνουν οι έλληνες πολίτες τις φαντασμαγορικές ολυμπιακές μας εγκαταστάσεις όπου η βρωμιά τους και ή εικόνα της εγκατάλειψης τους δεν θυμίζει σε τίποτα εκείνα τα γήπεδα και τα αθλητικά κέντρα εξωτερικών προδιαγραφών με τα οποία διαφημίζαμε τη χώρα μας. Αυτό είναι μια γενική εικόνα του αθλητισμού σήμερα στην Ελλάδα αλλά εγώ θα πάρω θέση για τα κολυμβητήρια των οποίων την πορεία και βιώνω καθημερινά.
Σε μια ολόκληρη Θεσσαλονίκη, υπάρχουν ουσιαστικά δυο πισίνες που φιλοξενούν τις πρωταγωνιστικές και αγωνιστικές κατηγόριες της κολύμβησης και του πόλο. Τον τελευταίο καιρό φημολογείται έντονα πως το ένα από τα δυο κολυμβητήρια θα βάλει λουκέτο γιατί λόγω χρωστούμενων χρημάτων δεν μπορεί να συντηρηθεί και έτσι θα διακοπεί η παροχή του αερίου με αποτέλεσμα το νερό να παγώσει και να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι πισίνες. Η ιστορία όμως μάλλον δεν θα μείνει σε απλή φημολογία. Οι περικοπές έχουν ήδη ξεκινήσει. Σήμερα το πρωί, για λίγα δευτερόλεπτα ‘’χάθηκα’’ και νόμιζα πως αντί για την πισίνα που μπαίνω εδώ και 20 χρόνια, βρέθηκα σε γήπεδο ποδοσφαίρου. Όχι δεν έκανα εγώ λάθος, αλλά το έντονο πράσινο χρώμα της πισίνας με έκανε προς στιγμή να μπερδευτώ!!!!!
Τα συμπεράσματα λοιπόν είναι δικά σας…
Ελπίζω μόνο φέτος να μην υπάρξουν πολλές συμμετοχές ξένων αθλητών στους διεθνής αγώνες στην πόλη μας τον Δεκέμβριο, ούτε και πολλές συμμετοχές ξένων ομάδων σε ενδεχόμενα τουρνουά υδατοσφαίρισης γιατί ‘’η αθλιότητα’’ μας, ας μου επιτραπεί η έκφραση, θα ξεφύγει από τα όρια των συνόρων μας και μετά άντε να υπερασπιστούμε αυτό το κράτος…
Ας βάλει ο Θεός το χέρι του όσο είναι ακόμη καιρός!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου